กระบวนการพัฒนาของหมวกกันกระสุน

หมวกกันกระสุนเป็นอุปกรณ์ที่จำเป็นสำหรับทหารในการปกป้องศีรษะระหว่างการต่อสู้ แล้วหมวกกันกระสุนถูกสร้างขึ้นมาได้อย่างไรและมีการพัฒนามาอย่างไร? ต่อไปนี้เป็นบทแนะนำโดยย่อ

ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 1 มีทหารที่ทำอาหารรอดชีวิตจากการโจมตีด้วยปืนใหญ่ โดยมีหม้อเหล็กอยู่บนศีรษะของเขา สิ่งนี้ได้ส่งเสริมให้เกิดการพัฒนาหมวกกันกระสุนแบบ "Adrian helmet" ของฝรั่งเศสในเวลาต่อมา แต่หมวกเดิมนั้นทำจากโลหะธรรมดาและเทคนิคการผลิตที่เรียบง่าย สามารถต้านทานเพียงแค่สะเก็ดระเบิดโดยไม่สามารถต้านทานกระสุนได้ ในทศวรรษถัดมา ด้วยการพัฒนาทางเทคโนโลยี หมวกก็ได้มีความก้าวหน้าและพัฒนาไปเช่นกัน การปรากฏตัวของเหล็กกันกระสุนทำให้การพัฒนาและการใช้งานหมวกกันกระสุนเป็นไปได้ เหล็กกันกระสุนมีข้อดีหลายประการ เช่น ความเหนียวสูง ความแข็งแรงสูง และความสามารถในการต้านทานแรงกระแทกที่ดี หมวกที่ทำจากเหล็กกันกระสุนสามารถต้านทานกระสุนจากปืนพกบางชนิดที่ยิงมาจากด้านหน้าได้ในระดับหนึ่ง ในช่วงปลายศตวรรษที่ 20 กระบวนการผลิตหมวกได้พัฒนาขึ้นอย่างต่อเนื่อง และวัสดุใหม่ๆ ก็ได้ถูกค้นพบและนำมาใช้ เช่น Aramid (หรือที่รู้จักกันในชื่อ Kevlar) และ PE Aramid หรือ Kevlar เกิดขึ้นในช่วงปลายทศวรรษ 1960 เป็นเส้นใยสังเคราะห์ไฮเทคชนิดใหม่ที่มีคุณสมบัติทนความร้อนสูง ต้านทานการกัดกร่อนได้ดี มีน้ำหนักเบาและแข็งแรงมาก ด้วยข้อดีเหล่านี้ ทำให้วัสดุ Aramid ค่อยๆ แทนที่เหล็กกันกระสุนในด้านการป้องกันกระสุน หมวกกันกระสุนที่ทำจากวัสดุใหม่มีประสิทธิภาพในการหยุดกระสุนดีกว่าเดิม และการออกแบบก็มีความเป็นมนุษย์มากขึ้น หลักการทำงานของมันคือ เมื่อกระสุนหรือสะเก็ดระเบิดกระทบกับชั้นเส้นใย จะเปลี่ยนแรงกระแทกเป็นแรงดึงและแรงเฉือน ซึ่งจะกระจายแรงกระแทกจากกระสุนหรือสะเก็ดระเบิดไปยังบริเวณรอบๆ จุดที่ถูกกระทบ และในที่สุดกระสุนหรือสะเก็ดระเบิดก็จะถูกหยุด นอกจากนี้ ระบบรองรับหมวก (suspension system) ก็มีบทบาทสำคัญต่อประสิทธิภาพการป้องกันของหมวก ระบบดังกล่าวสามารถลดแรงสั่นสะเทือนมหาศาลที่เกิดจากกระสุนหรือสะเก็ดระเบิด ลดความเสียหายที่อาจเกิดขึ้นกับศีรษะ หลักการทำงานคือ ระบบรองรับจะไม่ให้ศีรษะของทหารสัมผัสกับหมวกโดยตรง เพื่อไม่ให้แรงกระแทกจากกระสุนหรือสะเก็ดระเบิดถูกส่งผ่านไปยังศีรษะโดยตรง ลดความเสียหายที่อาจเกิดขึ้นกับศีรษะ การออกแบบนี้ยังถูกนำไปใช้ในหมวกสำหรับพลเรือนด้วย อย่างไรก็ตาม ควรทราบว่าแม้ว่าวัสดุจะได้รับการปรับปรุงอย่างมาก และการออกแบบกระบวนการผลิตจะสมบูรณ์แบบขึ้นเรื่อยๆ หมวกทหารสมัยใหม่ส่วนใหญ่สามารถป้องกันกระสุนลอยฟ้า สะเก็ดระเบิด หรือปืนขนาดเล็กได้เท่านั้น มีความสามารถในการป้องกันปืนไรเฟิลพลังกลางจำกัด ดังนั้นหมวกกันกระสุนที่เรียกว่า "กันกระสุน" จริงๆ แล้วมีความสามารถในการกันกระสุนอย่างจำกัด แต่ความสามารถในการป้องกันสะเก็ดระเบิดและกันกระสุนของมันก็ไม่ควรถูกมองข้าม

ด้านบนเป็นการแนะนำทั้งหมดเกี่ยวกับหมวกกันกระสุน