Proces rozwoju hełmu kuloodpornego

Kuloodporne hełmy są niezbędnym wyposażeniem dla żołnierzy, które chroni ich głowy podczas walki. Ale jak powstały kuloodporne hełmy i jak ewoluowały? Poniżej znajduje się krótkie wprowadzenie.

W czasie bombardowania I wojny światowej żołnierz z kuchni wojskowej przeżył atak artyleryjski dzięki żelaznej kotlice na głowie, co przyczyniło się do powstania hełmu Adrian używanego później we Francji. Jednak pierwotne hełmy były wykonane z zwykłego prostego metalu, za pomocą prostych technik, i mogły tylko odpierać odłamki bomb, nie posiadając oporu przed kulami. W kolejnych dekadach, wraz z rozwojem technologii, hełm również rozwijał się i ewoluował. Pojawienie się stalowych materiałów pancerzowych umożliwiło rozwój i zastosowanie hełmów kuloodpornych. Stal pancerna ma wiele zalet, takie jak dobra wytrzymałość, wysoka siła oraz silny opór. Do pewnego stopnia hełm zrobiony z stali pancernej może odpierać bezpośredni ogień kul pistoletowych. Na końcu XX wieku proces produkcji hełmów nieustannie się doskonalił, a odkrywano i stosowano coraz więcej materiałów, takich jak aramid (znany również jako Kevlar) i PE. Aramid, znany również jako Kevlar, powstał na początku lat 60. XX wieku. Jest to nowoczesny, wysokotechnologiczny syntetyczny materiał włókienny, który charakteryzuje się dużą odpornością na wysokie temperatury, dobrą odpornością na korozję, lekkim wagą i dużą siłą. Dzięki tym zaletom stopniowo zastąpił stal pancerną w dziedzinie ochrony kuloodpornej. Hełmy kuloodporne zrobione z nowych materiałów działają znacznie lepiej pod względem zatrzymywania pocisków i są coraz bardziej ergonomiczne w swoim projekcie. Zasada ich działania polega na tym, że wpływ pocisków lub odłamków na warstwę włókien zmienia się w siłę rozciągającą i ścinającą, podczas której energia kinetyczna pocisków lub odłamków rozpraszana jest dookoła punktu uderzenia, a w rezultacie pociski lub odłamki są zatrzymywane. Ponadto system zawieszenia hełmu również przyczynia się do jego wysokiej wydajności ochronnej. System zawieszenia redukuje drgania spowodowane przez pociski lub odłamki, zmniejszając szkody dla głowy spowodowane drganiami. Zasada działania polega na tym, że system zawieszenia uniemożliwia bezpośredni kontakt głowy żołnierza z hełmem, więc wstrząs spowodowany przez pociski lub odłamki nie jest przekazywany bezpośrednio do głowy, co zmniejsza szkody. Ten projekt jest obecnie stosowany także w hełmach cywilnych. Należy jednak zauważyć, że mimo znacznego poprawienia materiału i doskonalenia procesu projektowego, większość współczesnych hełmów wojskowych może tylko chronić przed przypadkowymi kulami, odłamkami lub pistoletami kalibru małego, mając ograniczoną zdolność ochronną przed bronią karabinową średniej mocy. Dlatego tzw. hełm kuloodporny faktycznie ma ograniczoną funkcję kuloodporną, ale jego zdolność do ochrony przed odłamkami i niektórymi kulami nie powinna być zaniedbywana.

Powyżej znajduje się cała prezentacja hełmów kuloodpornych.